Wednesday, December 23, 2015

'પ્રેમ કોને કહેવાય ?'..........

ખરેખર વાંચવાલાયક .....

એક પ્રાથમિક શાળામાં ૪ થી ૮ વર્ષનાં બાળકોને 'પ્રેમ કોને કહેવાય ?' એવા સવાલનો જવાબ આપવાનું કહેવામાં આવ્યું ત્યારે આટલાં નાનાં બાળકોએ
જે જવાબો આપ્યા તે અચંબો પમાડે તેવા હતા. એમાંના ઘણાં બાળકોના જવાબો પરથી તો એ ટબૂડિયાઓને પ્રેમ શબ્દની સમજણ મોટા માણસો કરતા પણ વધારે પડે છે એવું જ લાગે ! તો એમની ભાષામાં જ એ જવાબો જોઈએ :

Tuesday, December 22, 2015

દર્શિની..........

‘સંદીપ તને કેવો લાગે છે, મમ્મી ?’ દર્શિનીએ પૂછ્યું.

પુષ્પાબહેન ક્ષણ બે ક્ષણ કશું બોલ્યા વગર ઓશીકાને ગલેફ ચડાવતાં રહ્યાં. સંદીપને એમણે એક-બે વાર અલપઝલપ જોયો હતો. દર્શિનીએ જ એમને પરિચય કરાવ્યો હતો કે એ અને સંદીપ બહુમાળી મકાનમાં જુદી જુદી ઑફિસોમાં નોકરી કરે છે.

खौफ़..........

ट्रेन तकरीबन आधी रात के समय स्टेशन पर पहुंची, राजीव एक हाथ में सूटकेस संभालते पत्नी निधि को साथ लेकर जल्दी से ट्रेन से उतरा, अमूमन चहल पहल वाले इस स्टेशन पर सन्नाटा पसरा था, वहां केवल तीन चार ऑटो रिक्शा वाले ही मौजूद थे किन्तु उनमे भी सवारी बैठाने की कोई चिल्ल पौं न थी | राजीव ने बारी बारी सभी से कृष्णा कालोनी चलने को कहा, लेकिन कोई जाने को तैयार ही नहीं हुआ, तो उसने पूछा,

Monday, December 21, 2015

किसान और चट्टान..........

एक किसान था. वह एक बड़े से खेत में खेती किया करता था. उस खेत के बीचो-बीच पत्थर का एक हिस्सा ज़मीन से ऊपर निकला हुआ था जिससे ठोकर खाकर वह कई बार गिर चुका था और ना जाने कितनी ही बार उससे टकराकर खेती के औजार भी टूट चुके थे.

Sunday, December 20, 2015

परिवर्तन करते रहो..........

Very interesting must read.and adopt in our personal & professional life.

नोकिया को माइक्रोसाफ्ट ने खरीदने पर हुई प्रेस कांफ्रेस में नोकिया CEO ने अपनी बात का अन्त यह कहते हुये किया कि  "हमने कुछ गलत नहीं किया, लेकिन तब भी हम किसी वजह से खत्म हो गये".

-यह कहते ही CEO स्वयं व पूरी नोकिया टीम मैनेजमेण्ट ऑखों से ऑंसू निकलने लगे ।

Saturday, December 19, 2015

कबूतर..........

एक प्राचीन मंदिर की छत पर कुछ कबूतर राजीखुशी रहते थे।जब वार्षिकोत्सव की तैयारी के लिये मंदिर का जीर्णोद्धार होने लगा तब कबूतरों को मंदिर छोड़कर पास के चर्च में जाना पड़ा।

चर्च के ऊपर रहने वाले कबूतर भी नये कबूतरों के साथ राजीखुशी रहने लगे।

कलेजे का टुकड़ा..........

पिता बेटी के सर पर हाथ रख कर बोला- मैं तेरे लिए ऐसा पति खोज कर लाऊंगा जो तुझे बहुत पयार करे, तेरी भवनाओं का सम्मान करे, तेरे दुख सुख को समझ सके, तेरी आँखो में आँसू न आने दे, तेरी हर छोटी छोटी ख्वाइशों को पूरा कर सके।

बेटी ने पूछा : क्यो पापा?

Thursday, December 17, 2015

સત્યમેવ જયતે..........

‘નંદુ, જલદી કર, સાહેબને આવવાનો સમય થઈ ગયો છે.’
‘અને સોફાને બરાબાર ઝાપટીને ચોખ્ખા રાખ.’
‘ચા માટે દૂધ તૈયાર છે ને ? છેલ્લી ઘડીએ કોઈ તાયફો ન થાય.’

વેન્ટીલેટર..........

આજે ‘પિતૃછાયા’ બંગલામાં શોકમગ્ન વાતાવરણ ધુમ્મસની જેમ છવાઈ ગયું હતું. બંગલાના વિશાળ પ્રાંગણમાં વસંતરાયનો હાર ચડાવેલો ફોટો ટેબલ પર રાખવામાં આવ્યો હતો. ફોટા પાસે પ્રગટાવેલી અગરબત્તીની સુવાસ અને સીડીપ્લેયર પર ધીમા અવાજે વાગી રહેલી રામધૂન વાતાવરણને પવિત્ર કરી રહી હતી. વસંતરાયના ફોટાની બાજુમાં તેમના ત્રણેય દીકરા બેઠા હતા. જ્યારે બીજી બાજુ સફેદ વસ્ત્રોમાં સજ્જ થઈને તેમની ત્રણેય વહુઓ બેઠી હતી.

Wednesday, December 16, 2015

પ્રેમના આંસુ..........

સરયુનાં લગ્ન આખરે અનંત સાથે નક્કી થયાં. બધાંને આ વર ને આ ઘર ગમ્યાં હતાં અને સરયુને પણ કશો વાંધો કાઢવા જેવું દેખાયું નહિ. અનંત બીજવર હતો પણ એની ઉંમર કાંઈ બહુ ન હતી; અને એના ઊંચા, પાતળા, કંઈક શ્યામ પણ સોહામણા દેહને કારણે એ આકર્ષક કહી શકાય એવો લાગતો હતો. એના ઘરની પ્રતિષ્ઠા શહેરમાં સારી હતી અને ડૉક્ટર તરીકે એણે હમણાં જ પ્રૅક્ટિસ કરવાની શરૂઆત કરી હતી છતાંય એનું નામ શહેરમાં વિખ્યાત થઈ ગયું હતું. આવા વરને માટે સરયુને ના પાડવાનું કાંઈ જ કારણ નહોતું, પણ એને એક વાત ખૂંચ્યા કરતી અને તે અનંતની પહેલી પત્નીના પાંચ વરસના બાળકની. લગ્ન કરીને તરત જ પાંચ વરસના આ બાળકની માતા બનવું પડશે એ વિચાર એના ઉલ્લાસને, એના નવયૌવનના સ્વપ્નોને, એના આનંદભર્યા ફફડાટને જવાબદારીની દોરીથી બાંધી દેતો હતો અને અધૂરામાં પૂરું એ બાળક અપંગ હતો.

मेरा आधा शरीर..........

कॉलेज में Happy married life पर एक workshop हो रही थी, जिसमे कुछ शादीशुदा जोडे हिस्सा ले रहे थे। जिस समय प्रोफेसर मंच पर आए उन्होने नोट किया कि सभी पति- पत्नी शादी पर जोक कर हँस रहे थे...
ये देख कर प्रोफेसर ने कहा कि चलो पहले एक Game खेलते है... उसके बाद अपने विषय पर बातें करेंगे। सभी खुश हो गए और कहा कोनसा Game ?

Tuesday, December 15, 2015

પપ્પા રીટાયર્ડ થાય છે..........

આજે પપ્પા રીટાયર્ડ થાય છે. શું પપ્પા કદી રીટાયર્ડ થઈ શકે ?
દરેક સંતાનનો પ્રથમ પુરુષ એકવચન એટલે પપ્પા આમ તો, પોલાદ મે કદી સ્પર્શ્યું નથી, હા, હું મારા પપ્પાને અડ્યો છું
મારા ઘરની વન મેન સરકાર એટલે પપ્પા, આત્મવિશ્વાસનો અડીખમ ગિરનાર એટલે પપ્પા, હિંમતનો દરિયો અને ક્રોધનું ઝાડ એટલે પપ્પા, સંતાનોના રક્ષણની સલામત વાડ એટલે પપ્પા